طرح ترابرد پذیری شماره‌ های همراه یا Mobile Number Portability اگر چه همچون سایر طرح های اجرایی در این مرز و بوم از اسم دهان پر کن و عجیب و غریبی بهره می برد، اما کارایی آن در نوع خود جالب به نظر می رسد و با اجرایی شدن آن، این امکان برای مشترکان اپراتورهای فعال در کشور فراهم می شود که بتوانند بدون تغییر دادن شماره ی تلفن همراه خود، اپراتور موبایل شان را تغییر دهند. به عنوان مثال اگر در محل سکونت جدید شما اپراتور ایرانسل آنتن دهی مناسبی نداشته باشد، شما می تواند بدون این که شماره تلفن خود را تغییر دهید، از تعرفه یا خدمات شرکت همراه اول استفاده کنید. البته این تغییر اپراتور تنها مباحث مربوط به آنتن دهی را در بر نمی گیرد و اگر خدمات سایر اپراتورها برایتان جذابیت بیشتری داشته باشند نیز شما همچنان قادر به تغییر اپراتور خود خواهید بود. با این حال برای جابجایی مشترکان مابین اپراتورهای حاضر در عرصه ی موبایل محدودیت هایی در نظر گرفته شده تا آن ها نتوانند هر زمان که هوس کردند اپراتور خود را تغییر دهند! به عنوان مثال بر طبق اطلاعات موجود (که شاید بعدها تبصره و ماده ای به آن افزوده شود یا به کل تغییر کند!) مشترکان تنها از طریق پرداخت هزینه ‌های جابجایی بین دو شبکه و تنها دوبار در طول سال می توانند عمل جابجایی مذکور را انجام دهند. ضمن آن که طی این فرآیند، شما تنها می توانید بر روی اپراتور مقصدتان تنها همان سیم کارتی را داشته باشید که در اپراتور مبدا از آن بهره می بردید. به این معنی که دارندگان سیم کارت های اعتباری، پس از جابجایی نمی توانند بر روی اپراتور مقصد از سیم کارتی دائمی بهره ببرند و بالعکس. همچنین مشترکانی که علاقمند به انجام این جابجایی هستند تنها سه ماه پس از فعال سازی سیم کارت خود می توانند این مهاجرت را انجام دهند و در این میان اپراتور مقصد نیز می تواند به ازای هر درخواست ترابرد شماره از سوی مشترکان و همچنین پس از تکمیل عملیات ترابرد و برقرار سازی خدمات، مبلغی که از سوی کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات تعیین شده را به عنوان هزینه ی این جابجایی از مشترکان دریافت کند. با این حال به موجب اجرایی شدن این طرح دیگر کاربران برای بهره گیری از خدمات مد نظر شان ملزم به تغییر سیم کارت خود یا خرید سیم کارت جدیدی نخواهند بود و با حفظ سیم کارت و شماره تلفن فعلی خود هم می توانند از خدمات اپراتور های دیگر استفاده کنند. گفتنی است که وعده ی اجرایی شدن طرح مذکور ابتدا سال گذشته بود که از سوی وزارت ارتباطات به کاربران داده شد. طرحی که پیش از این قرار بود در طول یک بازه ی زمانی ۱۸ ماهه و تا پایان سال جاری عملیاتی شود و پس از اجرای طرح رومینگ ملی از دیگر طرح هایی باشد که تسهیلات مضاعفی را برای مشترکان فراهم کرده و در کنار آن رقابت اپراتورها در عرصه ارائه خدمات را نیز افزایش دهد. اما این امر تا کنون که میسر نشده و باید دید دقیقاً چه زمانی کاربران می توانند از خدمات ویژه ی آن بهره ببرند. جالب این جاست که برای قطعی شدن اجرای طرح مذکور یکی از پیش شرط هایی که برای ورود اپراتورهای اول و دوم به عرصه ی ارائه ی خدمات نسل سوم و چهارم یعنی 3G و 4G در نظر گرفته شده بود، این بود که اپراتورهای فعال در عرصه ی موبایل برای دریافت پروانه ی فعالیت های مربوط به ارائه ی خدمات 3G و 4G ، ملزم به رعایت مواردی هستند که مهم ترینشان اجرای طرح ترابرد پذ یری بود. امری که به هیچ وجه از سوی اپراتورها رعایت نشد و آن ها بدون اجرای طرح یاد شده به عرصه ی خدمات 3G و 4G آمدند. شاید دلیل اصلی طفره رفتن اپراتورها از اجرای این طرح آن باشد که در حین فرآیند جابجایی مذکور، علاوه بر کاربر، اپراتور مقصد نیز می بایست مبلغی را به سازمان تنظیم مقررات و همین طور اپراتور مبدا پرداخت کند. امری که شاید خوشایند اپراتورها نباشد و آن ها را مجاب کند که از اجرای این طرح سر باز زنند (که تا کنون نیز زده اند). با این حال اجرایی شدن طرح ترابرد پذیری می تواند امکانات ویژه ای را در اختیار کاربران موبایل قرار دهد. امکاناتی که تا کنون در دسترسشان قرار نداشت و از برخی جهات می تواند برایشان بسیار کاربردی باشد. حال باید منتظر ماند و دید که این طرح بالاخره کی قرار است از روی کاغذ پا به عرصه ی وجود نهد و در عمل اجرا شود.طراحی فروشگاه اینترنتی